ΕΙΣΑΙ Η ΖΩΗ ΜΟΥ.....

Ανάμεσα στ’άλλα σου δώρισα τις λέξεις και τις στιγμές μου,
χαραγμένες προσεκτικά στη σφαίρα του σήμερα..
Γιατί πάντα φοβόμουν το αύριο, όπως και το χθες..
Κι όσο κι αν εσύ προσπαθείς να με πείσεις,
ξετυλίγοντας μπροστά μου μελλοντικά σενάρια,
τόσο αρνιέμαι να τα πιστέψω..
Κι εξακολουθώ να φοβάμαι πως κάποια μέρα
θ’αλλάξουν όλα
Κι εσύ θα στραγγαλίσεις ό,τι σου έδωσα
και θα μου στείλεις πίσω αγκάθια
καμουφλαρισμένα με φτηνά φλογερά χρώματα..
Μακάρι να μου είχε δοθεί το χάρισμα
και να μπορούσα να σ’ερμηνεύω καλύτερα,
διαβάζοντας ίσως τα σημάδια που μου στέλνει ο καπνός σου!..
Τώρα όμως δεν υπάρχει λόγος ν’ανησυχώ,
με κοιτάς με τα μάτια της αλήθειας.
Σε νιώθω δίπλα μου, γύρω μου…
Κι ευχαριστώ τα βαμμένα στο φαρμάκι λόγια τρίτων
και τις άδειες μέρες που έχω ζήσει,
γιατί αυτά δίνουν περισσότερη λάμψη στην παρουσία σου!..
Είσαι μια ξεχασμένη φωνή που σκορπάει
πότε γιρλάντες γέλιου και πότε λυπημένα αστέρια…
Είσαι μια άπιαστη έννοια που φωτογράφισαν
από κοντά τα μάτια μου…
Είσαι στη ζωή μου!..