ΘΑ ΣΤΑΘΩ????

Θα σταθώ στα παρασκήνια της ζωής σου

Θεατής σε όλα, μια σκιά

Να βλέπω ν' ακουμπάς το όνειρο σου

Να βλέπω και ας είμαι μακριά

 

Θα κρυφτώ σε μια ανάμνηση του χθες

Εραστής του ονείρου, μια ψυχή

Που μέσα από το βλέμμα σου της λες

Θα είναι αυτή το τέλος κι η αρχή

 

Θα βρεθώ για μια στιγμή στο πέρασμα σου

Πειρατής του χρόνου, μια καρδιά

Να σβήνω απ' το κορμί το βάσανο σου

Να κλείνω τις πληγές σου με φιλιά

 

Θα σταθώ στα παρασκήνια της ζωής σου

Γητευτής του πόνου, μια φωνή

Να κλέβει κάθε δάκρυ των ματιών σου

Με λόγια που για σένα έχουν γραφτεί

 

Θα σταθώ ...;.

..................

Ζωγραφίζω τη ζωή μου
σε πίνακα με φόντο μαύρο,
ο αέρας παίρνει την ψυχή μου,
η φωνή μου πνίγεται σε κύκλο φαύλο.

Ναυάγιο τα όνειρα
στο βυθό της καρδιάς,
τα αποθέματα της ψυχής όμηρους
στα άδυτα της μοναξιάς.

ΟΤΑΝ........

Όταν ο ήλιος δεν θα δύσει,
το φεγγάρι τα μάτια του θα κλείσει,
η γη δεν θα ξαναγυρίσει,
η μοναξιά θα σε συναντήσει.

Όταν ο έρωτας πάψει κάποια φορά,
με βέλη, τους ανθρώπους να χτυπά,
κι όταν χαθούν για πάντα οι αισθήσεις,
ένα δάκρυ στη καρδιά σου ν΄ αφήσεις.

Όταν τα πουλιά κρυφτούν,
πληγωμένα στις φωλιές φυλακιστούν,
για τον έρωτα να μην σου τραγουδούν,
η θλίψη κι η καρδιά σου θα συναντηθούν.

Όταν τα λουλούδια χαθούν,
δεν θα ‘χουν νόημα να ζουν,
για σένα να μοσχοβολούν,
σύννεφα μοναξιάς θ΄ απλωθούν.

Όταν κάποια στιγμή δεν θα μπορώ,
να μ΄ ακούς, να σου λέω σ΄ αγαπώ,
να γράφω στίχους μόνο για σένα,
ένα αγάπης κερί ν΄ ανάψεις για μένα....!!!!!